หนังสือทั่วไป
เวลา
เรื่อง “เวลา” นำเสนอเรื่องราวของคนแก่ในสถานสงเคราะห์คนชรา โดยหยิบเอาธรรมชาติของคนขี้หลงขี้ลืมและขี้เหงามาบอกกล่าว ด้วยกลวิธีการเขียนแบบใหม่คือเทคนิคของภาพยนตร์ ผสมกับการนำเสนอแบบละครเวที ซึ่งแรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องนี้ของ ชาติ มาจากตอนที่ไปดูละครเวทีของนักศึกษากลุ่มหนึ่งที่กำลังลาโรง โดยนักวิจารณ์ในสมัยนั้นกล่าวว่าเป็นละครเวทีที่น่าเบื่อที่สุดในรอบปี และเป็นละครเวทีที่เกี่ยวกับคนแก่ในบ้านพักคนชรา ทั้งๆ ที่กลุ่มผู้สร้างเป็นเพียงนักศึกษาที่ยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ
ชาติ กอบจิตติ ได้เสนอเรื่องราวที่มีความสร้างสรรค์ ใช้กลวิธีใหม่ๆ ประสมประสานสื่อระหว่างศิลปะของภาพยนตร์ละครและวรรณศิลป์ได้อย่างกลมกลืน โดยเสนอผ่านสายตาและความคิดของผู้ดูละครคนหนึ่งซึ่งเป็นนักสร้างภาพยนตร์ กลวิธีนี้ทำให้การดำเนินเรื่องน่าสนใจ มองได้หลายแง่มุม ตัวละครมีลักษณะเด่น มีสีสันและมีชีวิตชีวา สารของเรื่องนี้จึงมีพลังกระทบผู้อ่านให้ตระหนักถึงความว่างเปล่าของชีวิตที่มนุษย์หลงยึดติดอยู่
016899 | 895.913 ช516ว | ห้องหนังสือทั่วไป (หอสมุดเทศบาลตำบลประโคนชัย) | พร้อมให้บริการ |
ไม่มีเวอร์ชันอื่นให้ใช้